Rifadine Caps 100 X 150mg

Rifadine® is een antibioticum op basis van rifampicine en behoort tot de rifamycinegroep. Rifampicine is een eerste keuze tuberculostaticum.

Tuberculose

• In combinatie met minstens één ander antituberculose-geneesmiddel

Infecties

• Veroorzaakt door Mycobacterium avium complex (niet chromogene mycobacteriën van de groep III Runyon) en door M. kansasi
• In associatie met andere antimycobacteriële geneesmiddelen

Lepra

• Bij lepromateuze en dimorfe lepra, teneinde een omzetting teweeg te brengen van de infectieuze naar de niet-infectieuze toestand
• In combinatie met ten minste één ander antilepra geneesmiddel toegediend worden

Andere infecties

• Ernstige infecties veroorzaakt door micro-organismen gevoelig voor rifampicine zoals Staphylococcus aureus of S. epidermidis, tegenover meticilline resistente kiemen inbegrepen
• Infecties veroorzaakt door enterokokken
• In combinatie met een ander antibacterieel geneesmiddel dat gelijkaardige antibacteriële eigenschappen heeft.

Profylaxe van meningokokkeninfecties

• Bij personen die in contact komen met personen met een meningokokkenmeningitis
• Rifampicine is niet aangewezen bij een behandeling van een meningokokkeninfectie omdat de mogelijkheid bestaat dat er snel resistente organismen optreden

Rifampicine is specifiek actief bij snelgroeiende extra-cellulaire organismen, maar vertoont tevens een intracellulaire bactericide activiteit en een bactericide activiteit tegenover Mycobacterium tuberculosis met trage en intermitterende groei. Het is ook actief tegenover M. avium complex, M. kansasii en M. leprae.

In vitro is rifampicine actief tegenover verschillende Gram-positieve en Gram-negatieve micro-organismen.

Volgende soorten zijn gevoelig:Staphylococcus aureus, S. epidermidis, Streptococcus pyogenes, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitidis, Haemophilus influenza, Proteus spp., Escherichia coli, Brucella spp. en Legionella pneumoniae.

Zowel penicillinase-producerende als niet-penicillinase-producerende kiemen evenals de staphylokokken die resistent zijn tegenover bèta-lactam antibiotica, zijn gevoelig voor rifampicine.

Elke capsule bevat 150 mg rifampicine als werkzaam bestanddeel.

Hulpstoffen:

Inhoud capsule:

• maïszetmeel
• magnesiumstearaat

Capsule zelf:

• erythrosine
• gelatine
• indigotine
• titaniumdioxyde

Rifadine kan de werking van sommige geneesmiddelen verminderen:

• geneesmiddelen tegen hartritmestoornissen: bv. disopyramide, mexiletine, kinidine, tocaïnide, propafenon.

• geneesmiddelen tegen epilepsie: bv. fenytoïne, carbamazepine, barbituraten.

• geneesmiddelen tegen schimmels: bv. caspofungine, fluconazole, itraconazole, ketoconazole, terbinafine.

• kalmeermiddelen: bv. barbituraten, diazepam, triazolam, zopiclone, zolpidem, buspirone, clozapine, risperidone, quetiapine.

• antibiotica: chlooramfenicol, doxycycline, fluorochinolonen, clarithromycine, telithromycine, dapsone.

• middelen tegen verhoogde bloeddruk: bèta-blokkers (carvedilol), diltiazem, nifedipine, verapamil, enalapril, losartan.

• afweeronderdrukkers: bv. ciclosporine, azathioprine, tacrolimus.

• corticosteroïden (bijnierschorshormonen met o.a. een ontstekingsremmende werking).

• systemische hormonale anticonceptiva (orale anticonceptiva).

• orale bloedsuikerverlagende middelen (sulfonylurea, rosglitazone, repaglinide).

• verdovende pijnstillers: bv. methadon.

• tricyclische antidepressiva: bv. amitryptiline, nortriptyline.

• antipsychotica: haloperidol, lurasidon voor schizofrenie en bipolaire stoornissen, aangezien rifampicine de bloedspiegels van lurasidon kan verlagen.

• antivirale middelen: zidovudine, indinavir, saquinavir, ritonavir, nelfinavir, amprenavir, atazanavir, delarvidine, lopinavir, nevirapine, efavirenz.

• digitalispreparaten (geneesmiddelen gebruikt bij ontoereikende hartwerking).

• progestagenen (stoffen die het proces van de zwangerschap bevorderen) en anti- progestagenen (gestrinone).

LET OP!

De lijst van geneesmiddelen die hierboven wordt weergegeven is niet volledig. In geval van combinatie van Rifadine met een ander geneesmiddel, moet de productinformatie van het andere geneesmiddel altijd worden geraadpleegd met betrekking tot het risico op interactie.

Wanneer een van bovenstaande geneesmiddelen gelijktijdig met Rifadine wordt ingenomen, is het soms nodig om de dosering aan te passen. Uw arts zal dit bepalen.

Vrouwen die hormonale contraceptiva nemen, worden aangeraden over te gaan naar een niet-hormonale methode van geboortecontrole tijdens de behandeling met Rifadine.

De gelijktijdige inname van atovaquone (antimalariamiddel) kan de werking van Rifadine verhogen.

De gelijktijdige inname van ketoconazole (schimmelwerend middel) kan de werking van Rifadine verminderen.

Indien Rifadine samen met isoniazide (middel tegen tuberculose) wordt toegediend, moet bij een eventuele chirurgische ingreep de anesthesist hiervan zeker op de hoogte gebracht worden vóór de algemene verdoving omwille van de mogelijke gevolgen voor de lever.

Indien u ook para-aminosalicylzuur (P.A.S.) moet innemen, laat dan minstens vier uur tussen de inname van Rifadine en de inname van P.A.S.

Antacida (middelen tegen maagzuur en maagpijn) verminderen de opname van rifampicine. Neem daarom uw dagelijkse Rifadine dosissen minstens 1 uur voor de inname van een antacidum.

Indien u diabetes (suikerziekte) heeft, dan kan het zijn dat uw bloedsuikergehalte moeilijker te beheersen is omdat Rifadine de werking van bepaalde geneesmiddelen tegen suikerziekte kan verminderen.

Rifadine kan de uitscheiding via de gal verminderen van contraststoffen die in de radiologie gebruikt worden om de galblaas te visualiseren. De arts zal daarom dit onderzoek uitvoeren vóór de ochtendinname van rifampicine.

Het gelijktijdig toedienen van rifampicine met de combinatie saquinavir/ritonavir verhoogt het risico op leververgiftiging. Daarom mag u rifampicine niet gelijktijdig gebruiken met saquinavir/ritonavir (zie ook "Wanneer mag u Rifadine niet gebruiken?").

Dapsone: Als u dapsone (een antibioticum) samen met rifampicine gebruikt, kan dit hematologische toxiciteit, waaronder afname van beenmerg en bloedcellen, en methemoglobinemie (afname van zuurstof in uw bloed door veranderingen in rode bloedcellen) veroorzaken.

Paracetamol: Als u paracetamol en rifampicine gebruikt, kan dit het risico op leverschade verhogen.

Vertel het uw arts of apotheker als u zwanger bent en van plan bent of verplicht bent om een zwangerschapsbeëindiging te ondergaan met behulp van mifepriston.

Het gelijktijdig toedienen van andere antibiotica die bloedstollingsstoornissen kunnen veroorzaken kan leiden tot ernstige, zelfs fatale bloedingen.

Raadpleeg uw arts onmiddellijk in geval van:

• bloedafwijking (tekort aan bloedplaatjes) gepaard gaande met blauwe plekken en bloedingsneiging (trombocytopenie met of zonder purpura (roodpaarse puntvormige bloedingen in de huid)). Zodra purpura optreedt, moet de behandeling gestopt worden.

• ernstige huidreacties zijn mogelijk zoals huiduitslag met blaren en/of loslaten (afsterven) van de huid, gelijkaardige reacties ter hoogte van de slijmvliezen, de mond, de ogen of de geslachtsorganen, veelvormige verkleuring van de huid. Deze symptomen kunnen wijzen op 'toxische epidermale necrolyse' (TEN), 'Stevens- Johnson syndroom' (SJS), acute veralgemeende exanthemateuze pustulose' (AGEP), erythema multiforma' of 'geneesmiddelreactie met eosinofilie en systemische symptomen (DRESS)'. DRESS verschijnt in eerste instantie als griepachtige symptomen en uitslag op het gezicht. Vervolgens breidt de uitslag zich uit in combinatie met koorts, alsook verhoogde niveaus van leverenzymen zoals gevonden bij bloedonderzoek, verhoging van een type witte bloedcellen (eosinofilie) en vergrote lymfeklieren. Waarschuw in geval van ernstige huidreacties onmiddellijk uw arts.

• ernstige bloeding

• griepachtige symptomen

• kortademigheid en piepende ademhaling

• bloeddrukdaling en shock

• oedeem (vochtophoping)

• anafylactische reactie (plotse overgevoeligheidsreactie)

• plotse bloedarmoede (daling van het hemoglobinegehalte in het bloed)

• plots nierfalen

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij meer dan 1 op de 10 personen)

• koorts, rillen

Vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij maximaal 1 op de 10 personen)

• Thrombocytopenie (tekort aan bloedplaatjes) met of zonder purpura (roodpaarse puntvormige bloedingen in de huid), meestal in geval van een onderbroken behandeling maar is omkeerbaar wanneer men de toediening van het geneesmiddel stopt van zodra purpura optreedt.

• Misselijkheid, braken

• Verhoogde bloedwaarden die in verband staan met de leverfunctie zoals bilirubine, aspartaataminotransferase, alanineaminotransferase

• Hoofdpijn

• Duizeligheid

• Paradoxale geneesmiddelenreactie: Symptomen van tuberculose kunnen terugkeren of nieuwe symptomen kunnen optreden na aanvankelijke verbetering tijdens de behandeling. Er zijn al na 2 weken en ook pas 18 maanden na de start van de tuberculosebehandeling paradoxale reacties gemeld. Paradoxale reacties worden geregeld in verband gebracht met koorts, gezwollen lymfeknopen (lymfadenitis), kortademigheid en hoesten. Patiënten met paradoxale geneesmiddelenreactie kunnen ook hoofdpijn, verlies van eetlust en gewichtsverlies ervaren.

Soms voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij maximaal 1 op de 100 personen)

• Leukopenie (tekort aan witte bloedlichaampjes)

• Diarree

Bijwerkingen waarvan de frequentie van voorkomen met de beschikbare gegevens niet kan worden bepaald

• pseudomembranaire colitis (ernstige dikkedarmontsteking), griep

Rifampicine is tegenaangewezen bij gematigd of ernstig gestoorde leverfunctie, bij patiënten die vooraf reeds overgevoeligheid voor rifampicine of voor (één van) de hulpstoffen van het geneesmiddel of voor andere rifamycines vertoonden evenals in geval van porfyrie.
Gelijktijdig gebruik van rifampicine en de combinatie saquinavir/ritonavir is tegenaan-gewezen).

Tuberculose en lepra

• Volwassenen < 50 kg: 450 mg
• Volwassenen > 50 kg: 600 mg
• Kinderen en zuigelingen: 10 - 20 mg /kg/jour (max. 600 mg /dag)

Andere infecties

• 15 tot 20 mg/kg/dag, verdeeld over 2 toedieningen

Profylaxe van meningokokkeninfecties

• Om de 12 uur gedurende 2 opeenvolgende dagen

• Volwassenen: 600 mg

• Kinderen > 1 jaar: 10 mg/kg
• Kinderen van 3 maand - 1 jaar: 5 mg/kg

Toedieningswijze

• Minstens 30 minuten vóór de maaltijd of 2 uur na de maaltijd